คนนี้ครูประจำชั้นปอสี่ของกะทิค่ะ ชื่อครูราตรีสามีของครูก็เป็นครูเหมือนกันนะคะแม่ แต่สอนอยู่ที่จังหวัดอื่น ครูทำเรื่องขอย้ายตามสามีไปตั้งนานหลายปีแล้ว แต่ไม่เห็นได้ย้ายสักที รุ่นพี่ชอบพูดว่าครูอารมณ์เสียเพราะกลัวสามีไปมีผู้หญิงใหม่ กะทิว่าครูยิ้มสวย แต่ไม่คอยยิ้มบางคนบอกว่าโชคดีที่ครูไม่มีลูก บางคนบอกว่า ถ้ามีลูก ครูจะได้ไม่เหงา น่าแปลกนะคะที่ตอนปิดเทอมกะทิก็ยังเห็นครูมาที่โรงเรียน ไม่เห็นไปหาสามี แล้วก็ไม่คอยมีใครเห็นสามีของครูด้วยค่ะ
กะทิเล่าเจื้อยแจ้วไปเรื่อย ๆ บางทีแม่ก็จะขัดการบรรยายและตั้งคำถาม อย่างเช่น ทำไมเพื่อนของกะทิคนนี้ยิ้มแปลก ๆ อ๋อ พิราวรรณหกล้มค่ะแม่ ตกบันไดลื่นลงมาขากรรไกรหัก ต้องใส่อะไรไม่รู้ไว้ในปาก น้ำลายไหลตลอดเวลาเลย เพื่อน ๆ ชอบเรียกว่ายายเอ๋อ ไม่ยอมเล่นด้วยกะทิเลยชอบพิราวรรณมานั่งอ่านหนังสือสนุก ๆ จะชวนคุยก็ไม่ได้หรอกค่ะ เพราะพูดไม่ค่อยถนัด
ตอนเก็บอัลบั้มใส่ลิ้นชัก กะทิเห็นกล่องใบหนึ่งซุกอยู่ข้างใต้ กะทิเปิดดู ข้างในมีอัลบั้มใส่ภาพที่กะทิไม่เคยเปิดดูมาก่อน กะทิหยิบมายื่นให้แม่และชวนดูรูปข้างในแม่ลังเล็กน้อย กะทิเข้าใจว่าแม่คงจะเหนื่อยแล้ว แต่แม่บุ้ยใบ้ให้กะทิขึ้นมานั่งบนเตียงและวางอัลบั้มลงบนตัก
ภาพแรกเป็นภาพเด็กทารกในอ้อมแขนของแม่ ลายมือตัวโตเขียนไว้ ณกมล พจนวิทย์ ๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๓๖

 

中文详解：

这是佳媞四年级的老师，叫拉德丽老师。她的丈夫也同样是老师，但在另一个府教书。好几年前老师便已经在申请调到丈夫那里工作了，但始终没有动静。学长们喜欢调侃说，老师脾气很差就是因为担心丈夫会找别的女人。佳媞觉得这个老师很美，但她却从不微笑。有些人说，幸运的是老师没有孩子。但有些人却说，要是有个孩子，她便也不会如此寂寞了。奇怪的是，当学校放假时佳媞还看到她到学校里去，却不见她去找丈夫，而自始至终也没有谁见过她的丈夫。 

佳媞说得很精彩，有些滔滔不绝。有时妈妈会打断佳媞的故事，提一些问题，比如：为什么佳媞的这个朋友笑起来的样子这么奇怪？哦，这是皮拉湾！他摔倒过，从楼梯上滑倒跌下来。下巴给摔坏了，不知道嘴巴里戴了个什么东西，总是流着口水。大家都叫他“流口水的老太婆”，都不喜欢跟他一起玩。但佳媞和皮拉湾一起读有趣的书，想要和他交谈也不太可能，因为他不太能说清楚话。
当佳媞把相册放进抽屉时，看见一个盒子，当她打开盒子时，看到的是她从未见过的照片。佳媞把盒子拿给妈妈，让妈妈和她一起看照片，但妈妈却显得有些犹豫。佳媞觉得也许是妈妈觉得累了，但妈妈让佳媞坐回床上，把相册放在膝盖上。
第一张照片，一个小婴儿在妈妈臂弯里，大大的字体写着：纳嘉曼•帕扎纳14.2.1993。


 点击查看更多此系列文章>>