席慕容说，在她看来，生命是不断的经过、经过、经过，她写的东西都是在她生命现场里所得到的触动，尽管有些触动要等到一二十年后才恍然大悟。

七里香——席慕容

溪水急着要流向海洋
ลำธารรีบวิ่งไหลจะไปทะเล

浪潮却渴望重回大地
แต่คลื่นอยากกลับแผ่นดิน

 

在绿树百花的篱前
ตอนนั้นที่หน้ารั้วซึ่งข้างๆมีต้นมีดออกไหม

曾那样轻易地挥手道别
เคยอำลาอย่างง่าย

 

而沧桑了二十年后
แต่หลังจากยี่สิบปีที่ลำบากนี้

我们的魂魄却夜夜归来
จิตวิญญาณเรากลับมาทุกคืน

微风拂过时
เมื่อสายลมผ่านไป

便化做满园郁香
ก็กลายเป็นกลิ่นหอมที่เต็มไปด้วยสวน