说到鬼片，泰国一定要有一席之地，源源不断地为喜欢惊悚片的人提供素材，很大一部分原因就是泰国民间流传着很多经典的鬼故事，被搬上荧幕之后获得了观众的认可。今天，我们就来带大家看看这些被搬上大荧幕的鬼故事，不要被吓到哦！




ผีเปรต 饿死鬼



เปรต เป็นผีตามความเชื่อไทย มีรูปร่างสูงเท่าต้นตาล ผมยาว คอยาว ผอมโซ ผิวดำ ท้องโต มือเท่าใบตาล แต่มีปากเท่ารูเข็ม และเปรตจะหิวอยู่ตลอดเวลาเนื่องจากกินอะไรไม่ได้ จึงชอบมาขอส่วนบุญในงานบุญต่าง ๆ โบราณมีความเชื่อที่ว่า ถ้าใครทำร้ายและด่าว่าพ่อแม่ ชาติหน้าจะไปเกิดเป็นผีเปรต ซึ่งจากความเชื่อเรื่องนี้เองทำให้มีละครและหนังที่หยิบยกเอาเรื่องราวเกี่ยวกับบาปบุญคุณโทษ การกระทำที่ไม่ดีต่อบุพการี หรือโกงแผ่นดิน มาปรุงแต่งเสริมความน่ากลัวดังเช่นละครเรื่อง เปรตวัดสุทัศน์ หรือ เงาบุญ
饿死鬼是泰国传说中的一种鬼，身体像棕榈树一样高，长头发，长脖子，极瘦，黑皮肤，大肚子，手像棕榈叶一样大，但是嘴是针状的小孔，饿死鬼一直都非常饥饿 ，因为什么都吃不了，因此喜欢在各种做功德的活动上乞求功德。古人相信，如果有人辱骂或伤害父母，下辈子就会转世成饿死鬼，这样的说法让很多电视剧和电影都借此故事来讲述作孽背叛、对父母不好或者背叛国家的故事，把这样的情节改编成了多部知名的电视剧，例如《Pret of Wat Suthat》和《影子功德》。



และในส่วนของหนังก็มีเรื่องราวของ เปรต ร.ศ. 69 (พ.ศ. 2547) บอกเล่าเรื่องราวของหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่มีวัดเป็นศูนย์รวมจิตใจของชาวบ้าน ได้เกิดเหตุการณ์น่าสะพรึงกับการปรากฏกายของเปรต ซึ่งเกี่ยวข้องกับพระพุทธรูปทองคำโบราณ แต่ชาวบ้านกลับไม่เชื่อและสาปแช่งให้ตกนรก, 5 แพร่ง ตอน หลาวชะโอน (พ.ศ. 2552) ที่หยิบเอาเรื่องราวเหตุการณ์ในยุคนั้น ที่แก๊งปาหินออกอาละวาดหนัก ทำให้เกิดการสูญเสียอย่างที่ไม่ควร และยังนำเอาประเพณีชิงเปรต หลาวชะโอน ของชาวใต้เข้ามาบอกเล่าในหนังเรื่องนี้อีกด้วย ปิดท้ายด้วยหนัง อาปัติ (พ.ศ. 2558) หนังผีเรื่องดังที่เกือบไม่ได้ฉายเพราะความเชื่อเรื่องศาสนาที่ถูกนำเข้ามาเกี่ยวข้อง หนังว่าด้วยเรื่องราวของวัยรุ่นที่ใช้ชีวิตแบบคึกคะนอง ถูกพ่อแม่บังคับให้บวช เมื่อเข้าไปอยู่ในผ้าเหลืองก็ประพฤติตนไม่เหมาะสม ทั้งแอบคุยโทรศัพท์กับแฟน แอบคบกับสีกา และการเผชิญหน้ากับผีเปรตที่ตามมาขอส่วนบุญ และทวงคืนชีวิตที่ต่างเชื่อมโยงกันอย่างคาดไม่ถึง รวมทั้งความผิดที่เขากำลังวิ่งหนี ก็เข้ามาตอกย้ำให้เขาต้องชดใช้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้นั่นเอง
在电影部分，也有《Jinn Rattanakosin 69》（2004年）讲述了一个小村庄，村民们将寺庙当作精神中心，发生了非常惊悚的事情，出现了饿死鬼的身影，这和 一座古老的佛像有关，但是村民们都不相信，反而诅咒让下地狱；《鬼五虐：带刺的棕榈树》（2009年）讲述了当时发生的故事，飞车党大声吵嚷，发生了不应该发生的惨案，电影还参杂了泰国南部的抢饿死鬼的习俗；最后是《神秘的寺庙》（2015年），一部差点没有上映的鬼片，因为电影中加入了和宗教相关的内容，这部电影讲述了生性急躁的年轻人被父母强迫出家，穿上黄袍后仍然有不合适的行为举止，包括和女朋友打电话、偷偷和女性交往、遇到前来讨命的饿死鬼，还有在逃跑时那些需要偿还而有无法避免的孽债。


ผีกระสือ 飞 头鬼



กระสือ หนึ่งในตำนานผีพื้นบ้านของไทยที่ถูกเล่าขานสืบต่อกันมาอย่างยาวนาน มีความเชื่อกันว่าผีกระสือจะสิงสู่อยู่ในตัวของคนเพศหญิง ซึ่งส่วนมากมักเป็นหญิงชรา โดยมักจะออกหากินในตอนกลางคืนและไปแต่หัวกับไส้ ส่วนร่างกายทิ้งไว้ที่บ้าน เวลาไปไหนจะเห็นเป็นดวงไฟลอยในอากาศ อาหารที่โปรดปรานของผีกระสือนั้น นอกจากของสดของคาวแล้ว ยังชอบกินของโสโครกอีกด้วย
飞头鬼，是泰国民间传说中知名已久的一种厉鬼，人们相信飞头鬼会上女性的身，大部分都是年迈的女性，在夜晚头和内脏会飞出来找食物，身体仍在家里，它出行的时候像天上漂浮着火球，飞头鬼最喜欢的食物除了新鲜的肉之外，还包括一些脏东西。



ซึ่งละครที่ทำให้คนรู้จักและจำภาพติดตาคงหนีไม่พ้นฉากถอดหัวของ ยายสาย จากละครเรื่อง กระสือ ช่อง 7 (พ.ศ. 2537) นั่นเอง ซึ่งละครเรื่องนี้มีการรีเมกอีกหลายรอบ เช่นเดียวกันกับทางฝั่งภาพยนตร์ที่หยิบเอาตำนานของผีกระสือมาสร้างนับครั้งไม่ถ้วน ไม่ว่าจะเป็น กระสือสาว (พ.ศ. 2516), ตำนานกระสือ (พ.ศ. 2545), กระสือวาเลนไทน์ (พ.ศ. 2549), กระสือมหานคร (2558), กระสือครึ่งคน (พ.ศ. 2559), สาปกระสือ (พ.ศ. 2561), แสงกระสือ (พ.ศ. 2562), กระสือสยาม (พ.ศ. 2562) นั่นเอง ซึ่งหนังเรื่อง แสงกระสือ ได้นำเสนอเรื่องราวของผีกระสือในมุมที่แตกต่าง ใส่ความโรแมนติกในเรื่องรักต่างชาติพันธุ์เข้าไป จนทำให้กลายเป็นความแปลกใหม่และเปลี่ยนมุมมองที่มีต่อกระสืออีกด้วย ซึ่งหนังเรื่องนี้นอกจากจะคว้า 6 รางวัลสุพรรณหงส์ ยังได้เป็นตัวแทนของภาพยนตร์ไทยส่งเข้าชิงรางวัลออสการ์ ครั้งที่ 92 อีกด้วย
让大家认识飞头鬼并且记住它拔出头颅画面的就是7台的电视剧《飞头鬼》（1994年）中的 Yai Sai 了，这部电视剧也曾经被多次翻拍，也有数不清的电影利用这个题材改编，包括《女飞头鬼》（1973年）、《飞头鬼传说》（2002年）、《情人节飞头鬼》（2006年）、《都市飞头鬼》（2015年）、《半人飞头鬼》（2016年）、《飞头鬼咒怨》（2018年）和《飞人类之吻》（2019年）、《暹罗飞头鬼》（2019年）。其中，《飞人类之吻》从全新的浪漫角度诠释了 人鬼殊途的爱情，成为了讲述飞头鬼一个全新的视角，这部电影获得了6项泰国电影金天鹅奖，并代表泰国影片参与了第92届奥斯卡奖的角逐。






ผีนางรำ 跳舞鬼



สำหรับคอหนังสยองขวัญคงคุ้นเคยกันดีกับผีนางรำ ที่มักจะมาพร้อมกับการแต่งกายชุดไทยจัดเต็ม และเสียงดนตรีไทยที่คลอ ๆ ไปกับการปรากฏตัว เพิ่มเลเวลความหลอนให้กับผู้ชมให้หวาดผวากันถ้วนหน้า ยิ่งถ้ามาแบบจัดเต็มชนิดที่ร่ายรำอ่อนช้อยแต่แฝงไปด้วยความสยองนั้น .. ไม่ต้องพูดถึงกันเลย และจากเรื่องราวยอดนิยมนี้เองที่ทำให้ ผีนางรำ เป็นผียอดฮิตที่มักจะปรากฏตัวในหนังผีไทยเสมอ ๆ ไม่ว่าจะเป็น ผีสามบาท ตอน ท่อนแขนนางรำ (พ.ศ. 2544), อารมณ์ อาถรรพณ์ อาฆาต (พ.ศ. 2545), ผีคนเป็น (พ.ศ. 2549), เปิงมาง กลองผีหนังมนุษย์ (พ.ศ. 2550), หอแต๋วแตก แหกกระเจิง (พ.ศ. 2552) เช่นเดียวกันกับละครสุดฮิตอย่าง นางชฎา (พ.ศ. 2558), พิษสวาท (พ.ศ. 2559) และห้องหุ่น (พ.ศ. 2563) นั่นเอง
喜欢看惊悚片的人对跳舞鬼一定很熟悉，它们一般都会穿着整套的泰式传统服饰，还有传统的泰国音乐作为伴奏，尤其是当它们跳着柔美的舞蹈的时候，一般都暗藏着惊悚，这都不需要多说，这样受欢迎的故事也经常让跳舞鬼经常出现在泰国的大荧幕上，包括《鬼债》（2001年）、《三更》（2002年）、《吓 死鬼》（2006年）、《人头蛊》（2007年）、《顽皮鬼》（2009年），还包括一些大热的电视剧，例如《舞之殇》（2015年）、《毒爱》（2016年）和《暗屋》（2020年）等。




ผีแม่นาค 鬼娜娜



จากตำนานที่ถูกเล่าขานมาในหลายยุคหลายสมัย กับเรื่องราวของ นาค หญิงสาวที่ตั้งครรภ์และเสียชีวิตระหว่างคลอดลูก ขณะที่รอ มาก สามี กลับมาจากสงคราม ด้วยความรักและคิดถึง แม่นาคจึงรอคอยการกลับมาของพ่อมากและอยู่ร่วมกันท่ามกลางความหวาดกลัวของชาวบ้าน โดยที่พ่อมากไม่รู้เลยว่าเมียของตนเองได้ตายไปแล้ว ซึ่งทั้งละครและหนังได้มีการนำเอาเรื่องราวของผีแม่นาคมาสร้างใหม่นับครั้งไม่ถ้วน แต่เวอร์ชั่นที่โด่งดังและเลื่องชื่อเรื่องความน่ากลัวที่สุดคงหนีไม่พ้นเวอร์ชั่นแม่นาคของ ทราย เจริญปุระ ใน นางนาก (2542) นั่นเอง ซึ่งตำนานนี้เชื่อกันว่าเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 4 ปัจจุบันมีศาลแม่นาคตั้งอยู่ที่วัดมหาบุศย์ ซอยอ่อนนุช 7 (สุขุมวิท 77) เขตสวนหลวง กรุงเทพมหานคร
这个故事已经被人们代代相传了很长的时间，讲述了一个叫娜娜的女人在生产的时候去世，当时她正在等待自己的丈夫从战争中回来，她很爱也很想念丈夫，娜娜就在家里等待丈夫回来，村民们都非常害怕，她的丈夫也不知道自己的妻子已经去世。包括电影和电视剧对这个故事进行了数不尽的翻拍，但是最出名和最恐怖的要数Sai Charoenpura在《鬼妻》（1999年）中的表演了。大家认为这个故事是在拉玛四世时期真实发生的，现在在曼谷Suan Luang区 Sukhumvit77巷的Wat Mahabut寺里还有鬼妻的遗迹。




ผีตายโหง 惨死鬼



ว่ากันว่าผีตายโหง คือ คนที่เสียชีวิตอย่างปัจจุบันทันด่วน แบบไม่ธรรมดาตามธรรมชาติ เช่น การตายด้วยอุบัติเหตุ ถูกฆ่าตาย หรือฆ่าตัวตาย เป็นต้น สำหรับการตายทั้งกลมก็ถือว่าเป็นการตายแบบตายโหงเช่นกัน ซึ่งผีตายโหงจะเป็นผีที่ยังยึดติดอยู่กับความรู้สึกสุดท้าย ซึ่งก็คือความหวาดกลัว ความตกใจ ความอาฆาตแค้น ความอาลัยอาวรณ์ ตายทั้งที่ยังทำใจไม่ได้ วิญญาณจึงติดอยู่ในบ่วงแห่งอารมณ์ต่าง ๆ เหล่านั้น ไม่สงบสุข เป็นวิญญาณทรมาน ไม่ยอมรับสภาพปัจจุบันของตัวเอง เลยยังคงเที่ยวปรากฏกายให้คนได้พบได้เห็น ยิ่งถ้าเป็นผีตายโหงที่ตายขณะยังมีความอาฆาตพยาบาทจะมีความดุร้ายเป็นพิเศษ โดยผีตายโหงมักสิงสถิตอยู่กับที่ที่ตัวเองตาย เมื่อมีคนมาตายแทนจึงจะไปผุดไปเกิดได้
大家都说，惨死鬼是突然死亡的人，而且是不正常的死亡，例如因为车祸死亡、被杀或自杀等等，怀孕的女性母子双亡也叫惨死鬼，惨死鬼是一种还保存有死前最后一丝感觉的鬼，会有害怕、惊吓、仇恨、怀念等感觉，还没有如愿就死掉了，灵魂还和这些情绪绑在一起，因此是饱受折磨的灵魂，无法接受现状，还 会经常出现让人看到，尤其是被凶杀的惨死鬼，非常凶残，惨死鬼一般会停留在自己死去的地方，当有人再次死亡之后它们就可以获得再生。



ซึ่งในโลกของภาพยนตร์ก็มีหนังผีมากมายที่นำเสนอเรื่องราวเหล่านี้ และความน่ากลัวของแต่ละเรื่องบอกได้คำเดียวว่า 10 กะโหลก ไม่ว่าจะเป็น ชัตเตอร์ กดติดวิญญาณ (พ.ศ. 2547), ผีช่องแอร์ (พ.ศ. 2547), ตายโหง (พ.ศ. 2553), ลัดดาแลนด์ (พ.ศ. 2554), วงจรปิด (พ.ศ. 2555) และตายโหง ตายเฮี้ยน (พ.ศ. 2557)
有很多电影都讲述了惨死鬼的故事，每个故事的恐怖程度都是十星，比如《鬼影》（2004年）、《The Sisters》（2004年）、《死于非命》（2010年）、《冤 鬼之家》（2011年）、《监控录像》（2012年）和《凶地》（2014年）。


ผีปอบ 寄 生鬼



ผีปอบ มาจากความเชื่อพื้นบ้านของไทย โดยเฉพาะในภาคอีสาน ซึ่งเชื่อกันว่าเป็นผีที่กินของดิบ ๆ สด ๆ กินเท่าไรก็ไม่อิ่ม และผีปอบเป็นผีที่ไม่มีตัวตนเหมือนกระสือหรือกองกอย แต่ปอบจะเข้าสิงสู่คนที่เป็นสื่อให้ และจะกินตับไตไส้พุงของผู้อื่นจนกระทั่งตาย บ้างก็มีความเชื่อว่าคนที่กลายเป็นปอบนั้นมักจะเล่นคาถาอาคม หรือคุณไสย พอรักษาคาถาอาคมที่มีอยู่กับตัวไม่ได้ ของนั้นเลยแตก ไม่สามารถบังคับตนเองได้จนกลายเป็นปอบ ปอบไม่มีวันตายจนกว่าจะเจอทายาท
寄生鬼是泰国的民间传说，尤其是泰国的东北部，大家认为这是一种喜欢吃生腥东西的鬼，吃多少都不会饱，它不像飞头鬼或单脚吸血鬼一样有自己的身体，但是寄生鬼可以寄居在其他人的身体里，会吃人的内脏，直到这个人死掉。也有人认为寄生鬼都是一些喜欢玩弄咒语或其他迷信的人变成的，当自己无法控制咒语时，就变 成了寄生鬼，寄生鬼在遇到后代之前是不会死的。

โดยเรื่องราวของผีปอบก็เป็นที่นิยมทั้งในละคร ไม่ว่าจะเป็น ปอบผีฟ้า (พ.ศ. 2540), ปอบอพาร์ตเมนต์ (พ.ศ. 2552), เจ้านาง (พ.ศ. 2558), ปอบผีเจ้า (พ.ศ. 2563) หรือในภาพยนตร์ก็มีการนำเรื่องราวของผีปอบมาสร้างเป็นมหากาพย์เลยทีเดียว ซึ่งเรื่องราวที่คอหนังรุ่นเก่า ๆ อาจจะคุ้นเคยชื่อของ ปอบหยิบ กันเป็นอย่างดี โดยหนังเรื่อง บ้านผีปอบ (พ.ศ. 2532-2544) มีถึง 14 ภาค เลยทีเดียว และยังมี ปอบ หวีด สยอง (พ.ศ. 2544) กับ หลวงพี่กะอีปอบ (พ.ศ. 2563) อีกด้วย
电视剧也非 常喜欢改编和寄生鬼相关的故事，例如《恶灵》（1997年）、《公寓寄生鬼》（2009年）、《永远的爱》（2015年）、《寄生鬼》（2020年）等等。也有很多电影改编了寄生鬼的故事，我们大家都很熟悉的一定会是《Reformation》，这部电影一共有14部（1989年-2001年），还有《Body Jumper》（2001年）和《僧侣与鬼》（2020年）。




这些鬼故事你打卡过哪部？评论区里告诉我们吧！

声明：本文由沪江泰语编译整理，素材来自kapook，未经允许不得转载。如有不妥，敬请指正。