《不是诗的诗》นิ้วกลม之二——离别

ความรัก 爱情
เมื่อกลัวสูญเสียสิ่งใด 当你开始害怕失去
แปลว่า 那意味着
เราเริ่มหลงรักสิ่งนั้น 你已经爱上了

เมื่อพบว่าฉันเริ่มสูญเสียความเป็นตัวเอง 当我发觉自己开始失去自我
เมื่อนั้น 那时
ฉันพบว่าฉันกำลังมีความรัก 我明白我已经拥有了爱情

จะรู้ได้อย่างไรว่าเรารักเขา 如何知道你是爱ta的
เมื่ออยู่กับเขา 当你和ta在一起时
เราจะไม่เป็นตัวเอง 你便不是你

จะรู้ได้อย่างไรว่าเรารักกัน 如何能证明我们是相爱的
เมื่ออยู่กับฉัน 当我们在一起时
เธอจะเป็นอย่างที่เธอเป็น ta就是ta自己

ถ้าคิดว่าคนที่เรารักเป็นจุดหมาย 如若将某人定为追逐目标
นั้นหมายความว่า 那意味着
เราเป็นฝ่ายวิ่งเขาหาเขาเพียงฝ่ายเดียว 你只是在一厢情愿地单方努力罢了

คนที่ทำให้เราเขินได้ 能让你感到尴尬脸红的人
มีความเป็นไปได้ 很有可能
ทีจะทำให้เรารัก 被你爱上

ไม่มีหรอกคนโรแมนติก 没有浪漫的人
มีแต่ 只有
ช่างโรแมติก 擅于浪漫的人

วันที่เธอจากไป ta离开的那天
ฉันจินตนาการ 我想象着
ว่าเธอไปกับยานอวกาศ ta一定是坐着宇宙飞船离开的

เมื่ออยากได้ความสุขจากความรัก 假如想要得到爱情的甜蜜
จงยอมรับ 那么也请你
ความทุข์ที่มาพร้อมความสุขนั้นด้วย 一道接受随爱情而来的痛苦

ความรักมีอยู่จริง 爱情的确存在
ทว่า 虽然
มันไม่ได้มีอยู่ตลอดไป 它并非是永恒的

บางครั้งฉันสับสน 有时我很纳闷
เราต้องการใครข้างข้างสักคนแม้เราไม่รัก 我们究竟是需要某个在身边但却不那么爱的人
หรือต้องการคนที่เรารักแม้เขาไม่อยู่ข้างข้าง 还是那个被我们深爱着但却不在身边的人