รามเกียรติ์ เป็นวรรณคดีสำคัญเรื่องหนึ่งของไทย โดยมีต้นเค้าจากวรรณคดีอินเดีย คือมหากาพย์รามายณะที่ฤๅษีวาลมีกิ ชาวอินเดีย แต่งขึ้นเป็นภาษาสันสกฤต เมื่อประมาณ 2,400 ปีเศษเชื่อว่าน่าจะเป็นที่รู้จักในหมู่ชาวไทยมาตั้งแต่สมัยโบราณ จากอิทธิพลของลัทธิพราหมณ์ฮินดู
สำหรับเรื่องรามเกียรติ์ ของไทยนั้น มีมาตั้งแต่สมัยอยุธยา ในสมัยกรุงธนบุรี สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี ได้ทรงพระราชนิพนธ์สำหรับให้ละครหลวงเล่น ปัจจุบันมีอยู่ไม่ครบ ต่อมาในสมัยรัตนโกสินทร์รัชกาลที่ 1 ได้ทรงพระราชนิพนธ์ขึ้นเพื่อรวบรวมเรื่องรามเกียรติ์ ซึ่งมีมาแต่เดิมให้ครบถ้วน สมบูรณ์ตั้งแต่ต้นจนจบ
พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ได้ทรงพระราชนิพนธ์บทละครเรื่องรามเกียรติ์ เพื่อให้ละครหลวงเล่น โดยได้ทรงเลือกมาเป็นตอน ๆ ในสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระราชนิพนธ์บทละครเรื่องรามเกียรติ์ โดยใช้ฉบับของอินเดีย (รามายณะ) มาพระราชนิพนธ์ ใช้ชื่อว่า "บ่อเกิดรามเกียรติ์"

哈奴曼降伏白玉猴
    一日，他走到一条大河边，看见一只年长的猴子迈着迟缓的步子走着。白猴连忙跑上去，向他打听自己的父母。白猴向这老猴诉说了自己的一切，并表示了要寻找父母的决心。
    老猴看了看白猴，诧异万分地想道：“人间竟还有长着如此白色晶亮毛的猴子，而且独自在外晃荡，竟不被虎狼吞吃，这可怜又可爱的猴子，失去了父母之爱的猴儿，我不能使他太失望。”老猴想到这里，伸出手摸了摸白猴洁白如玉的绒毛说：
    “我在人间活了有一百多年，可我从未见到过全身长着白色绒毛的猴子。不过天地之大，无奇不有，孩儿，万事不能太着急，你的父母一定会找到的，也许他们碰到了什么难事……孩儿，在外要多加小心，注意豺狼虎豹……有什么事，或者碰到了难处，可到我这儿歇息……”
    有谁能想到，正在这个时候，十头魔王罗波那正好从这里经过。他是被人间直冲上来的一道白光刺得直晃眼，他感到纳闷后才停留下来的，当时他想：“人间何物在发光，而且如此厉害。我的眼睛虽然不受任何伤害，但今天这白光定不是一般。”于是他拨开乌云一看，原来是一只洁白如玉的白猴。“这是一只神猴，我要收留他，让他为我服务。”
    十头魔王想到这里，马上变成了一只乌鸦，紧跟在白猴的后面，又偷听了白猴与老猴的对话。当他听完了他们的对话后，突然心生一计，化作一团黑烟走了。
    白猴寻找父母心切，他告别了老猴，又向另一座山谷走去。当他刚刚走进这山谷时，就听见远处传来一阵阵哭泣声。白猴寻声而去，只见在一棵大樟树下，一只白色的老公猴正在嚎啕大哭。
    白猴先是一惊，然后又是一喜，他想：“刚才那老猴还告诉我，天地间只有黄、灰、黑三种颜色的猴子……怎么这儿竟有白猴？”这时，那白色的大公猴一边哭，一边大声地嚷嚷起来：“天哪！你为何不降下霹雷，把那可恶的妖魔打死呢？儿啊！你不知你娘死得有多惨啊！这杀千刀的妖魔，霸占了你娘，又杀了她。儿啊，你现在在何处？你们娘俩都抛下我这可怜的老猴头，叫我怎么在这世上活下去？……我还不如死了好……”他还没有说完，就站起来走到悬崖边，一头跳了下去。
    白猴大叫一声“不好”，立即抛出一根仙绳，把跳向深渊的白色大公猴牢牢地捆住了。
    白猴小心地把这只白色大公猴放在大樟树下，又掏出宝葫芦，往他的嘴里滴了一滴仙水，这只白色的大公猴才慢慢地睁开眼睛。突然，他把眼睛紧紧地盯在白猴脸上一动也不动。紧接着，他又抱着白猴的身体，激动得泪流满面，高兴地说：“儿啊！我终于找到你了……”
    “我是你儿子，为什么我不认识你呢？”白猴既有点激动，又感到奇怪。
    “儿啊！在你一岁那年，不知何处来了一阵狂风，把你从摇篮里刮走了。你母亲为了找你，误入妖魔的圈套，被妖魔抓走了。”白色大公猴说着，眼睛一红，眼泪便掉了下来。
    不明真相的白猴听了这话，眼泪也禁不住从眼眶里滚了出来，他愤怒地从地上跳起来，说：“爸爸，我一定要为妈妈报仇雪恨，抓住那个妖魔，把他撕得粉碎……”说着，白猴就要腾身到空中。
    “你不能去。”白色大公猴抓住了小白猴的手说，“你赤手空拳，怎能斗得过神通广大、妖力无比的魔鬼罗刹呢？你应该去寻师学艺。十年后，你到南洋的楞伽岛找我，那时候，你有了杀妖魔灭罗刹的本领，才能替你死去的母亲报仇雪恨。”
    转眼十年过去了，白猴在南极龙潭仙居的阿怖周罗那儿学成归来。当他来到楞伽岛寻找父亲时，十头魔王罗波那得知了这一消息后，马上又变成一只白色大公猴，在楞伽岛的海边迎接着他，并用激将法驱使白猴为死去的“母亲”报仇。
    这时候，天已亮了，大梵天也把白猴身世讲完了。当太阳神把金灿灿的阳光洒在哈奴曼和白猴身上，从哈奴曼和白猴身上反射出的黄、白两色的光芒，在天空形成了一条彩虹。大梵天看着这两只神猴高兴地笑了，他拍了拍哈奴曼的肩膀说，“徒儿，白猴我已经给他起了个名字，就叫他白玉猴吧。”说着，他又摸了摸白猴的脑袋说，“白玉猴，你从今天开始跟着哈奴曼，为天地三界除害灭妖。你们俩要齐心协力，帮助罗摩王子消灭楞伽岛上的十头魔王。”大梵天说完，朝哈奴曼和白玉猴点点头，驾起祥云回梵圣洞去了。
    这时候，天色已大亮了，太阳神已把最柔和的光洒在海滩上……黄灿灿的沙子在阳光下闪着金光，蓝蓝的海水则轻轻地拍击着沙滩，在海面上飞翔的鸟儿不时地啼叫几声，打破这大战前的寂静……
    当哈奴曼把白玉猴领到罗摩王子的面前，天宫的喜鹊早已把这好消息告诉了罗摩王子，罗摩欣喜万分，命令在海滩上举行宴会，欢迎白玉猴的到来。