泰国著名小说：《佳媞的幸福》 第二十二回（下）
作者：沪江泰语
来源：沪江泰语
2013-06-04 09:33
กะทิหยิบหวีขึ้นมาแปรงผมอย่างใจลอย ภาพสะท้อนในกระจกเข้าแทนที่ภาพเหตุการณ์เมื่อหัวค่ำ เดี๋ยวนี้กะทิรู้แล้วว่าตาโตๆ ของตัวเองเหมือนตาของใคร
คิดถึงแม่จัง แม่คงเคยจ้องมองเงาตัวเองในกระจกบานนี้มานับครั้งไม่ถ้วน กะทิเชื่อว่านับครั้งไม่ถ้วนเช่นกันที่ภาพเงาจากอดีตจะผุดขึ้นต่อหน้าให้แม่ได้เห็น เพียงแต่กะทิไม่รู้เลยว่าแม่รู้สึกอย่างไรกับอดีต โหยหาอาลัย ขุ่นแค้นใจ หวนไห้อาดูร กะทิยากมรมนต์วิเศษถามกระจกว่า “กระจกวิเศษบอกข้าที แม่มีชีวิตอยู่ได้อย่างไรเมื่อสูญเสียความรักไปครั้งนั้น”
คิดถึงแม่จัง แม่คงเคยจ้องมองเงาตัวเองในกระจกบานนี้มานับครั้งไม่ถ้วน กะทิเชื่อว่านับครั้งไม่ถ้วนเช่นกันที่ภาพเงาจากอดีตจะผุดขึ้นต่อหน้าให้แม่ได้เห็น เพียงแต่กะทิไม่รู้เลยว่าแม่รู้สึกอย่างไรกับอดีต โหยหาอาลัย ขุ่นแค้นใจ หวนไห้อาดูร กะทิยากมรมนต์วิเศษถามกระจกว่า “กระจกวิเศษบอกข้าที แม่มีชีวิตอยู่ได้อย่างไรเมื่อสูญเสียความรักไปครั้งนั้น”
中文详解：
佳媞掏出自己的小梳子，心不在焉地草草梳理起头发来，镜子里放映着今天下午发生的这些事。此刻佳媞忽然明白，自己那双大大的眼睛长得像谁的眼睛了。
好想妈妈啊，也许妈妈也无数次坐在这镜子前，如同佳媞正打量着自己。佳媞确信，此刻镜子里浮现出的过去也正是妈妈曾经无数次面对镜子时所看到的。佳媞只是不知道，在那个过去里，妈妈对将来的感受会是怎样的。渴望、愤恨还是悲痛。佳媞很想得到一句咒语，“镜子镜子，请你告诉我，妈妈是如何在失去那次爱情后坚持下来的。”
