น้าฎาหันมาสบตากะทิ ในใจคงคิดว่าน่าจะดีที่กะทิจะใช้เวลาอยู่กับเพื่อนวัยเดียวกันบ้าง
กะทิเลือกร้อยลูกปัด พิ้งค์ระบายสี พี่เลี้ยงทุกคนดูอารมณ์ดีแจ่มใส ผู้ใหญ่จึงปลีกตัวไปจิบกาแฟก่อนจะกลับมารับในอีกหนึ่งชั่วโมงข้างหน้า
“ถ้าอยากกลบก่อนก็บอกนะ เรามีมือถือ เรียกหม่าม้ามารับได้” พิ้งค์หยิบโทรศัพท์น่าใช้ออกมาอวด
กะทิจดจ่อสมาธิอยู่กับเส้นเอ็นในมือและกระบะใส่ลูกปัดสารพัดสี ตั้งใจจะร้อยเส้นยาวๆ ให้ลุงตองเอาไปพันแจกันใส่ดอกไม้ น่าจะแปลกตาดี ถ้ามีเวลาก็จะร้อยสร้อยคอเก๋ๆ ให้น้าฎาสักเส้น เอาไว้กับเสื้อเอวลอยลายเม็กซิกันตัวใหม่ที่เพิ่งเลือกซื้อด้วยกัน กะทิเพลินกับงานในมือ แล้วก็ต้องชะงักเมื่อเหลือบสายตาไปเห็นผลงานศิลปะของพิ้งค์เข้า
น่าจะเรียกว่าศิลเปรอะเสียมากกว่า มรรอยดำๆ จากปลายดินสอสีป้ายเป็นปื้นใหญ่ๆ เหมือนเจ้าตัววาดอะไรแล้วเปลี่ยนใจทาสีดำทับลงไปแทน น่าจะเป็นรูปผู้ชายสองคนตัวโตกับตัวเล็ก จูงมือกัน มีบ้านหลังเล็กๆ ไฟลุกท่วมอยู่ด้านหลัง หน้าตาคนวาดดูตั้งอกตั้งใจให้ออกมาเป็นแบบนั้นพิ้งค์คงเห็นสายตาของกะทิ จึงบุ้ยใบ้ทำนองอธิบายว่า “วาดรูปพ่อกับน้องพาย อยากรักกันดีนัก ทิ้งให้เราอยู่กับหม่าม้าสองคน แล้วตังเองหนีไปอยู่บ้านอาม่ากับผู้หญิงใหม่ นี่…นี่…นี่วาดให้น่าเกลียดน่ากลัวแบบนี้แหละ”

中文详解：

帕舅舅转过脸来凝视着佳媞，也许他心里在想，让佳媞时不时和自己同龄的孩子呆在一起大概会好吧。
佳媞穿珠子，萍在一边给图画上色。艺术角的工作人员们看上去心情都很明朗、愉悦。在未来的那一个钟头里，在回来接自己的孩子之前，大人们则正好可以抽身去呷一杯咖啡。
“如果想要提前回家就跟妈妈说啊，我们都有电话，可以找到妈妈。”萍微笑着掏出那个属于自己的小电话，像是在炫耀。
佳媞的注意力一心一意全集中在手中的细线和那个装着彩色珠子的托盘里，她一心一意想穿一串很长的珠子，好让伯伯拿去装饰他的花朵，那样的话一定会让花朵看上去十分独特。如果时间还够的话，她还想为帕舅舅穿一串时髦的项链，刚好可以搭配他那件大大的刚买的，带着墨西哥风格条纹的衣服。佳媞虽然正陶醉在手上的活里，但在扭头的时候突然瞟到萍的艺术成果。
或许那应该叫做“一团糟艺术”更为贴切。黑色的线条从铅笔尖倾泻而出，漆黑凌乱地涂抹掉了大半张纸，就好像作者本身画了什么但却因为改变主意，从而用那些黑色的线条去掩盖。画的大概是两个男人，一人高个儿一人矮个儿，牵着手，后边是一座窜着火焰的小房子。看样子，是作者存心希望这事发生。也许是萍看到了佳媞的目光，所以撅起嘴来辩解道：“这画的是爸爸和佩姐姐，他们想要在一起，扔下我和妈妈两个人，自己和那个女人却逃到祖母家里。喏喏喏，所以才画得这么讨厌这么可怕呢。”

 点击查看更多此系列文章>>