《伊索寓言》是一部世界上最早的寓言故事集，大多是动物故事，以动物为喻，教人处世和做人的道理，它们篇幅小而寓意深刻，语言不多却值得回味。就让我们在泰语版本的《伊索寓言》中收获那些泰语的知识和为人处世的道理吧。

กบกับหนู

青蛙和田鼠

หนูเเก่ตัวหนึ่งเดินทางแรมรอนมาจนถึงลำธารที่ชายป่า

一只老田鼠走到森林边上的一条小溪歇宿。

หนูต้องการจะข้ามไปยังฝั่งตรงข้ามจึงเข้าไปหาเจ้ากบตัวน้อยที่ริมลำธาร เเล้วเอ่ยขอให้กบช่วยพาข้ามลำธาร

田鼠必须越过（小溪）到达对面，便找到了一只在溪边的小青蛙，请求青蛙帮忙带他过溪。

กบน้อยมองหนูเเล้วปฏิเสธอย่างสุภาพว่า

小青蛙看看田鼠，委婉地拒绝了：

" โธ่ ฉันน่ะตัวเล็กพอๆ กับท่าน เเล้วจะพาท่านข้ามไปได้อย่างไรกันล่ะจ๊ะ "

“天呐！我的体型跟您的差不多，怎么可能带得了您过去呢！”

เเต่หนูไม่ยอม กลับอ้างว่าตนเป็นสัตว์ผู้อาวุโสกว่า ถ้ากบ ไม่ช่วยตนก็จะไปป่าวประกาศให้สรรพสัตว์ทั้งหลายรู้ถึง ความใจดำของกบ

田鼠不乐意了，说自己是动物前辈，如果青蛙不帮忙的话，他就会告诉所有动物，让它们知道青蛙是多么黑心肠。

เมื่อถูกขู่เข็ญเช่นนั้น กบจึงต้องจำยอมให้หนูเอาเท้าผูกกับเท้าของตนเเล้วก็พาว่ายข้ามลำธาร

在受到那样的要挟后， 青蛙只好答应了。它将田鼠的脚和自己的脚绑在一起游过小溪。

เเต่ทว่าพอว่ายไปได้เเค่ครึ่งทางเท่านั้นกบก็เริ่มหมดเเรง

尽管能游，但只到半途青蛙就开始没力气了。

ก่อนที่ทั้งคู่จะจมน้ำตาย เหยี่ยวตัวหนึ่งก็โฉบลงมาจิกเอา ทั้งกบเเละหนูไปกิน

在他们将要下沉如水溺亡时，一只老鹰便飞扑过来将青蛙和田鼠叼走吃掉了。

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "คิดประโยชน์จากผู้ที่ไม่สามารถให้ได้ ย่อมมีเเต่เสียหาย

这个故事教育我们：“寄希望于从能力尚浅的人那里获得好处，必将有所损失。”

生词学习：
แรมรอน 歇宿，夜宿晓行   ข้าม 跨越，越过   สรรพ 所有的，各种的
ขู่เข็ญ 要挟   ทว่า 尽管   เหยี่ยว 鹰   โฉบลง 飞扑   จิก 啄，叼