《伊索寓言》是一部世界上最早的寓言故事集，大多是动物故事，以动物为喻，教人处世和做人的道理，它们篇幅小而寓意深刻，语言不多却值得回味。就让我们在泰语版本的《伊索寓言》中收获那些泰语的知识和为人处世的道理吧。

สิงโตป่วย

生病的狮子

กาลครั้งหนึ่ง มีสิงโตตัวหนึ่งได้มาถึงวาระสุดท้ายของชีวิต

有一次，一只狮子已经快到了生命结束的时刻。

มันนอนป่วยรอความตายไกล้ๆ ถ้ำของมัน

他躺在自己的洞穴里等待着死亡降临。

มันหายใจอย่างแผ่วเบา สัตว์ต่างๆ พากันมารายล้อมรอบตัวสิงโต

他呼吸虚弱，动物们赶来都排列在他的周围。

และเขยิบเข้าไปใกล้เรื่อยๆ เมื่อเห็นว่ามันช่วยตัวเองไม่ได้

然后慢慢地移动靠近，当发现他已经不能自理了，

พอพวกสัตว์แน่ใจว่าสิงโตกำลังจะตาย พวกมันคิดกับตัวเองว่า

当动物们确信狮子将不久于世了，便心里盘算着：

“ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่จะเอาคืนคู่ปรับเก่าที่แสนดุร้าย”

“狮子是时候该为他的凶恶而受罚了。”

ดังนั้นหมูป่าจึงเข้ามาและเอาเขี้ยวแทงไปที่ตัวสิงโต

于是野猪过去用獠牙刺进了狮子的身体。

แล้วกระทิงตัวหนึ่งก็ใช้เขาของมันขวิดสิงโต

接着一头野牛也用他的角来顶狮子。

ทว่าสิงโตยังคงนอนแน่นิ่งช่วยตัวเองไม่ได้อยู่ต่อหน้าพวกมัน

狮子却只能面对着他们无助地躺着。

ด้วยเหตุนี้เมื่อเจ้าลารู้สึกปลอดภัยดีแล้วมันก็เดินเข้ามา

就在这时，一头驴觉得已经很安全了便走过去，

หันหางไปทานสิงโตและใช้เท้าหลังถีบหน้าสิงโต

转过身对着狮子并用蹄子狠狠踢在狮子脸上。

“นี่คือความตายแบบสองเท่าตัว” สิงโตคราง

“这真是比死还难受两倍。”狮子说。

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "พวกขี้ขลาดตาขาวเท่านั้นที่ดูหมิ่นพระราชาที่กำลังจะตาย

这个故事告诉我们：“只有懦夫才会蔑视垂死的王者威严。”

生词学习：
สิงโต 狮子   วาระ（วาร）时刻   ถ้ำ 山洞，岩洞
แผ่วเบา 轻轻，轻微   เขยิบ 移动    ปรับ 罚，修理
ดุร้าย 凶恶，彪悍   เขี้ยว 獠牙   แทง 刺进，捅进
กระทิง 野牛   ขวิด 顶撞，碰撞    ขี้ขลาดตาขาว 懦夫