寓言故事内含丰富的人生哲理,那么到底泰国人的寓言故事跟我们中国的有什么不同呢?是更接地气还是更艰涩难懂呢?这个《老虎的大脚印》的寓言跟我们中国那则寓言有异曲同工之妙?事不宜迟,我们一起来看看吧!

 

เสือตีนโต
老虎的大脚印

มีสามีภรรยาคู่หนึ่งมีอาชีพทำไร่ ต่อมาวันหนึ่งทั้งสองก็ต่างไปช่วยกัน ทำไร่เหมือนเช่นเคย ในวันนั้นทั้งคู่ไม่ได้ห่อข้าวไปกิน คิดว่าจะกลับไปกินข้าวกันที่บ้าน พอถึงช่วงบ่าย สองสามีภรรยาก็ชวนกันกลับบ้าน เมื่อถึงบ้านสามีพูดกับภรรยาว่า “นี่น้อง รีบไปหาข้าวปลาอาหารมากินด้วยกันเถอะ วันนี้พี่หิวมากๆเลย”
从前有一对农民夫妇,有一天,两人像往常一样去田里干农活。那天两人都没有带午饭去田里,他们想着回家再吃。到了下午,两人一起回家。一到家门,丈夫就对妻子喊:“亲爱的,赶紧去做饭来吃吧,今天我快饿死啦!”

ฝ่ายภรรยานั้นเป็นคนที่ขี้เกียจ ไม่ชอบทำงานอยู่เป็นทุน จึงพลอยไม่ชอบหุงหาอาหารไปด้วย เมื่อได้ยินสามีพูดขึ้นมา จึงเดินเข้าไปยังห้องครัว แล้วเปิดหม้อข้าวดู ก็เห็นว่ามีข้าวเหลืออยู่ น่าจะพอแบ่งกันกินได้จึงบอกกับสามีไปว่า “ข้าวมีอยู่แล้วพี่ กับข้าวของเมื่อตอนเช้าก็ยังมีอยู่ ถ้าพี่หิวก็มากินได้เลย” “เอางั้นก็ได้ น้องก็มากินพร้อมกันกับพี่เลยซิ” สามีพูด
而妻子是个比较懒惰的人,本来就不喜欢劳动,更不喜欢做饭什么的。她一听到丈夫说要吃饭,就跑到厨房里去打开饭锅来看,看到锅里还有剩下一点饭,两人分着吃应该够吃的了。所以她就跟丈夫说:“亲爱的,我们还有饭没吃完呢,还有早餐吃剩下来的菜呢,如果你饿的话就可以过来吃啊。”“这样也行啊,亲爱的你也过来一起吃吧。”丈夫说。

ทั้งคู่ต่างก็แบ่งข้าวกันกินคนละจาน ข้าวในหม้อจึงเหลืออีกเพียงเล็กน้อย ในขณเะนั้นเองได้มีเพื่อนคนหนึ่งมาที่บ้าน “เอ้ากำลังทำอะไรอยู่ละ” เพื่อนเอ่ยถาม “กำลังจะกินข้าวกลางวัน มาๆ มานั่งกินข้าวด้วยกัน” สามีได้กล่าวชวนเพื่อน ที่มาเยี่ยม ให้มาร่วมทานอาหารตามธรรมเนียมไทยแท้ของคนไทย
于是两个人就一人盛了一盘饭吃了起来,锅里的饭只剩一丁点了。这时,他们的朋友过来找他们。“你们在干嘛啊?”朋友就问。“我们在吃午饭呢,快来快来,一起吃点啊。”丈夫叫来访的朋友过来一起品尝泰国地道的饭菜。

“แหม กินสักหน่อยก็ดีเหมือนกัน กำลังหิวอยู่เลยทีเดียว” เพื่อนคนนั้นก็ได้เข้ามานั่งร่วมวงกินข้าวด้วย ภรรยาจึงได้ตักข้าวที่ยังคงเหลืออยู่ในหม้อ ให้กับแขกที่มา ข้าวที่หลืออยู่ในหม้อจึงหมดลง ทั้งสามคนต่างก็กินกันไปคุยกันไป ข้าวในจานของแต่ละคนก็ลดน้อยลงทีละนิด 
“哎哟~那我就吃点吧,刚好我也饿了呢。”那位朋友就进来坐在他们旁边,于是妻子就把锅里仅剩的一点饭盛给了这位客人,锅里的饭就没有了。他们一边吃一边闲聊,每个人盘里的饭也慢慢被他们吃完了。

เผอิญข้าวในจาน ของเพื่อนหมดก่อน เพื่อนนั้นยังทานไม่อิ่มจึงคอยจังหวะให้เจ้าบ้านคดข้าวให้ตนเพิ่ม แต่เจ้าบ้านก็ไม่ตักให้เสียที ฝ่ายเพื่อนจึงคิดหาอุบายที่จะบอกให้เจ้าบ้านคดข้าวให้ เป็นนัยๆ จึงพูดขึ้นมาว่า“นี่เมื่อวานนี้ เราเข้าไปในป่ามา โอ้โฮเพื่อนเอ๋ยเราได้ไปเจอเสือตัวหนึ่งรอยตีนของมันโตขนาดจานข้าวนี่เลย”เพื่อนพูดพร้อมกับเอียงจานให้เจ้าบ้านดู
刚好客人先把饭吃完了,但是他还没有吃饱,就等着女主人为他添饭,但是女主人却没有帮他添饭。他就想说点东西给女主人一点暗示,于是他就说:“昨天我去了森林里呢。你们知道我看到什么吗?我看到一只老虎的脚印,就像这个盘子这么大的呢!”他一边说一边把空空如也的盘子倾斜给主人看。

เจ้าบ้านเมื่อได้เห็นดังนั้น ก็ถือโอกาสเล่าต่อว่า“เมื่อวานนี้ เราก็ไปเที่ยวป่ามาเหมือนกัน โอ้โฮเพื่อนเอ๋ย เราไปเจอช้างรอยตีนโตขนาดหม้อนี่แหละ”พูดไปพร้อมกับได้เอียงหม้อให้ดู เพราะข้าวก็หมดหม้อแล้วเหมือนกัน
主人看到这个后,也顺势接茬:“昨天我们也去了森林里啊。哎呀我的朋友啊!我们看到一个大象的脚印,就像这个锅这么大呢!”说完也把饭锅倾斜给客人看,此时锅里一粒米都没有了。

การจะพูดบอกอะไรใครนั้น ในบางครั้งเราไม่สามารถที่จะพูดหรือบอกออกไปตรงๆไม่ได้ เพราะอาจจะเป็นการเสียมารยาท ผู้ฉลาดมักจะหาวิธีการบอกให้อีกฝ่ายหนึ่ง
这个故事告诉我们:我们在跟人交谈时,有时候我们不能做个直肠直肚的人,因为这样会显得很没有礼貌,聪明的人会想出一个让双方都有台阶可下的方法。

词汇学习
ข้าวปลาอาหาร 固定用法,指食物,不一定只是“饭”和“鱼”
ธรรมเนียม 传统,地道的
กินกันไปคุยกันไป边吃边聊(…ไป…ไป意思是“一边…一边…”
มารยาท礼貌,礼仪
เอียง倾斜

 本双语文章的中文翻译系沪江泰语原创内容,转载请注明出处。中文翻译仅代表译者个人观点,仅供参考。如有不妥之处,欢迎指正。