深不可测的海底不仅蕴藏着丰富的生物资源，甚至也埋藏了不知道哪个时代深埋海底的宝藏，一旦被发掘，真的是价值连城。曾经在泰国暹罗湾海底就出土了数万件珍贵文物，但是被发现的并不是泰国官方，也是经历了九九八十一难。今天我们就来看看当时发生了什么。

สมบัติใต้ท้องทะเลเป็นของที่ไม่มีเจ้าของรึเปล่า? ใครต่อใครคิดจะไปแสวงหาแย่งชิงสิ่งที่อยู่ใต้ทะเลที่ไม่มีใครครอบครองก็ได้อย่างนั้นหรือ? ถ้าเป็นอย่างนั้น ทะเลและมหาสมุทรก็คงเป็นเหมือนแดนเถื่อนที่ใครคิดจะทำอะไรก็ได้ นั่นคงไม่ใช่เรื่องดีแน่ แต่เขตอำนาจบนท้องทะเลเป็นเรื่องที่ทั้งซับซ้อน และทับซ้อนเกี่ยวโยงกับความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ ซึ่งมีระบบกฎเกณฑ์หลายขั้นหลายตอน ไม่เหมือนกับเขตอำนาจบนผืนแผ่นดินที่มีความชัดเจนแน่นอนกว่า
海底的宝物是不是没有 主人呢？是谁都能去抢夺海底那些没有主人的珍宝吗？如果是这样的话，海底就成了谁想做什么都能做的走私之地了，这肯定不是一件好事，但是海底的权力范围划分非常复杂，和各国的关系错综复杂，有非常多的流程和规定，不像陆上划分那么清楚明确。

ด้วยเหตุนี้จึงมักจะมีพวกหัวหมอพยายามใช้ช่องว่างของกฎหมายระหว่างประเทศเข้ามาแสวงหาประโยชน์ใต้ท้องทะเลในพื้นที่ทับซ้อน รวมถึงการลอบขโมยโบราณวัตถุทั้งหลายที่จมอยู่ใต้น้ำ ซึ่งนับเป็นทรัพย์สมบัติที่ควรค่าแก่การอนุรักษ์และศึกษาเพื่อประโยชน์สาธารณะ มากกว่าที่จะปล่อยให้คนบางกลุ่มมาชุบมือเปิบไป
真是由于这个原因，就有很多贪便宜的人来钻国家法律的空子，在形式复杂的海底寻求自身的利益，包括偷盗深埋海底的文物，这些宝物应该都是受到大家保护和应 该被研究的公共财产，而不是放任某些人据为己有。

ตัวอย่างหนึ่งที่เคยเกิดขึ้นในบ้านเราก็คือ เหตุการณ์เมื่อปี 2535 กรณี “ออสเตรเลียไทด์” เรือต่างชาติที่อำพรางสัญชาติไว้หลายซับหลายซ้อน และได้ลอบเข้ามาขนสมบัติใต้ทะเลอ่าวไทยไปนับหมื่นชิ้น แต่ทางการไทยสามารถเข้าสกัดเอาไว้ได้ทัน ซึ่งคุณขรรค์ชัย บุนปาน ได้เล่าถึงเหตุการณ์ครั้งนั้นเอาไว้ว่า
泰国曾经发生过的就是在1992年发生的“澳大利亚太德号事件”，一个乔装成多国船只的外国船，偷偷潜入暹罗湾运输走了上万件珍宝，但是泰国官方及时发现并制 止，Khanchai Boonparn讲到了当时的事件：

“ในฐานะสื่อมวลชนเล็กๆ ตัวหนึ่งก็ขอชมเชยกองบังคับการตำรวจน้ำ, กองทัพเรือ และกรมศิลปากรที่ร่วมมือกันทำงานโดยมีกองทัพเรือเป็นพระเอก สามารถใช้ไม้นวมเจรจากับเรือออสเตรเลียไทด์ที่ชักธงปานามาถึง 3 วัน 3 คืน จนเอาโบราณวัตถุทั้งหมดกลับคืนมาได้โดยไม่เสียเลือดเสียเนื้อ แถมยังนิ่มนวลอีกต่างหาก”
“作为一个小小的媒体，希望能够对海警、海军和艺术厅的通力合作提出高度赞扬，海军作为主角，能够通过协商让插着巴拿马国旗三天三夜的澳大利亚太德号归还所有 文物，没有发生流血事件，手段非常温和。”

ตุ๊กตารูปม้า ประติมากรรมรูปม้า มีคนขี่ พร้อมด้วยทหารอยู่ที่เท้าทั้ง 4 สันนิษฐานว่าน่าจะใช้เป็นเครื่องประดับ หรือก็อาจจะใช้เป็นตะเกียง ผลิตจากแหล่งเตาเมืองศรีสัชนาลัย อ.ศรีสัชนาลัย จ.สุโขทัย มีอายุอยู่ในช่วงพุทธศตวรรษที่ 20-22 ตุ๊กตารูปม้าเป็นลักษณะที่เด่นของเตาเมืองศรีสัชนาลัย ถ้าสังเกตเนื้อดินแม้ว่าจะไม่เห็นชัด เนื่องจากมีเปลือกหอยเกาะคลุมอยู่ เนื้อดินจะมีสีเทา และมีเม็ดสีดำเล็กๆ ป่นอยู่ในเนื้อดิน
马陶俑有骑马的人，四脚还都有士兵，估计可能是用作装饰品，或者是用来点油灯的，在素可泰府Sisatchanalai县Sisatchanalai城窑烧出来的，时间约为佛 历20-22世纪，马陶俑有着明显的Sisatchanalai窑风格，如果注意到土的质地的话，虽然不清晰，但是里面有贝壳碎片混合着，土质呈灰色，在土中有黑色的颗粒混合。

แต่ก็ใช่ว่า ฝรั่งหัวหมอจะยอมกันได้ง่ายๆ คุณขรรค์ชัย เล่าต่อไปว่า “อีตอนเจรจากันยังไม่ตกลง ไอ้เรือลำนี้ก็ประหลาด ชื่อออสเตรเลียไทด์ ชักธงปานามา ผ่ายังมีอังกฤษเป็นเจ้าของซ้ำแม่นกฎหมายน่านน้ำระหว่างประเทศเป็นบ้า อ้างสัญญาเจนีวา อ้างเศรษฐกิจจำเพาะได้คล่องแคล่ว ซึ่งแสดงให้เห็นว่ามีการเตรียมงานมาเป็นอย่างดี”
但也不是说老外们轻易就会交出宝物，Khanchai Boonparn继续讲到：“刚开始商讨的时候意见不一致，这条船也很奇怪，叫‘澳大利亚太德海’，插着巴拿马国旗 ，船主还是英国人，而且国际海域法也是有病，流利地引用了日内瓦协议，引用了特别经济法，说明是做了很好的准备。”

ชุดตุ๊กตาจีน
中 国陶俑

-ตุ๊กตาดินเคลือบรูปคนอุ้มปลา (ตัวกลาง) จากรูปแบบที่พบเห็นทั่วไปน่าที่จะเคลือบ 2 สี สันนิษฐานว่า น่าที่จะเป็นรูปเคารพ ซึ่งสังเกตได้จากการแต่งกายเหมือนกับเทพของจีนองค์หนึ่ง
-怀抱鱼的陶俑（中 间），根据看到的形状可能是有两个颜色，可能是神像，从很像一尊中国神像的穿着打扮可以看出来。
-ตุ๊กตารูปหญิงเปลือยอก มือขวาทูนหม้อน้ำไว้บนไหล่ อยู่ในสภาพที่ค่อนข้างสมบูรณ์ ผลงานตุ๊กตานี้ได้มาจากแหล่งเตาเมืองศรีสัชนาลัย อ.ศรีสัชนาลัย จ.สุโขทัย สันนิษฐานว่า รูปแบบลวดลายที่ปรากฏในตุ๊กตาจีนนั้น ได้อิทธิพลมาจากศิลปะจีน มีอายุอยู่ในช่วงพุทธศตวรรษที่ 20-21
-袒胸女性陶俑，右手 托着锅依在肩上，情况比较完好，来自素可泰府Si Satchanalai县Si Satchanalai城烧窑，可以推测的是，陶俑身上的花纹展示了中国艺术风格的影响，时间为佛历20-21世纪。

คุณประโชติ สังขนุกิจ ซึ่งตอนนั้นดำรงตำแหน่งเป็นผอ.กองโบราณคดีบอกกับ ศิลปวัฒนธรรม (เผยแพร่ในฉบับเมษายน 2535) ว่า การยึดโบราณวัตถุจากเรือออสเตรเลียไทด์ เมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2535 นั้น สามารถยึดของกลางมาได้ถึง 10,287 ชิ้น
当时担任文物 局局长的Prachot Sungkanukit向《文化艺术》（1992年4月）透露，1992年2月9日澳大利亚太德号拿走的文物一共10，287件。

“เครื่องปั้นดินเผาส่วนใหญ่ก็ได้มาจากแหล่งเตาเผาในจังหวัดสิงห์บุรีจำนวนกว่า 3,000 ชิ่น และเครื่องสังคโลกจากแหล่งเตาเผาในศรีสัชนาลัย จังหวัดสุโขทัย จำนวน 6,500 ชิ้น เครื่องถ้วยเวียดนามประมาณ 300 กว่าชิ้น และเครื่องถ้วยจีน 5 ชิ้น นอกจากนี้ยังมีหุ่นกลองทำด้วยไม้ลักษณะของกลองนั้นจะเป็นกลอง 2 หน้า และเตาเชิงกราน 2 เตา และปืนประจำเรือ 2 กระบอก”
“大部分的瓷器都是在信武里府窑烧出来的，一共3000多件，素可泰Sisatchanalai窑烧出来的宋卡洛瓷器6500件，越南瓷碗300多件，中国瓷碗5件。除此之外， 还有双面木质鼓和2个烧制炉和2把枪。”

คุณประโชติ บอกว่า เมื่อพิจารณาจากรูปแบบและลวดลายแล้วเครื่องถ้วยที่ยึดได้ส่วนใหญ่ผลิตในประเทศไทย ซึ่งน่าจะได้มาจากเรือที่ออกจากไทยเพื่อไปค้าขายยังต่างประเทศ  แต่เคราะห์ร้ายเกิดจมลงเสียก่อน
Prachot说，从形状和花纹来看，大部分都是产自泰国，应该是从泰国出发到他国做贸易的船只，但是先沉船了。

การยึดโบราณวัตถุครั้งนั้นจึงถือเป็นเหตุการณ์ใหญ่ในด้านโบราณคดีที่เดียว เพราะคงมีไม่บ่อยนักที่เราจะสามารถยึดโบราณวัตถุของกลางได้คราวหนึ่งเป็นหมื่นๆ ชิ้น ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเราจะโชคดี (หรือโชคร้าย?) เช่นนี้ได้บ่อยๆ หรือไม่ แต่เชื่อแน่ว่าทางการไทยของเรากำลังทำงานอย่างแข็งขันเพื่อรักษาผลประโยชน์ของชาติเอาไว้ (การซื้อเรือดำน้ำมาสักสองสามลำอาจจะช่วยได้ ?)
这次的强占文物事件是考古界的一个大事件，因为很少能出现上万件文物的情况，真不知道是好还是坏，如果这样的情况经常发生，但是泰国方面通过自己坚定的工作保护了国家的利益（去买一两架潜水艇可能会有用？）

 

希望这样强占文物的事件能够越少越好！

 

声明：本文由沪江泰语编译整理，素材来自silpa-mag，未经允许不得转载。如有不妥，敬请指正。