泰语里有着数量庞大的中文借词，而绝大部分中文借词又是来自潮汕方言，其中不乏一些现代泰国人生活中经常出现的词汇。今天，我们再来教大家两个这样的中文外来词，来考考大家这两个词到底是什么意思！

ทั้ง “เถ้าแก่” และ “เจ้าสัว” เป็นคำที่คนไทยคุ้นเคยกันมานาน ทั้ง 2 นี้ เป็น คำยืมจาก ภาษาจีน มาใช้ในภาษาไทยโดยออกเสียงตามสำเนียงภาษาแต้จิ๋ว
“เถ้าแก่” /thau3kae2/和“เจ้าสัว”/chau3sua5/是两个泰国人十分熟悉的词汇，这两个词都是借自中文的外来词，借入泰语时发音是按照潮州口音。

游客比较熟悉的“เถ้าแก่น้อย”小老板，不管是小老板海苔还是小老板花生，早就已经成为泰国旅游的推荐伴手礼之一了。

คำว่า “เถ้าแก่” สำเนียงแต้จิ๋วว่า “เถ่าแก่” (头家 หัว+บ้าน) มี 3 ความหมายคือ 1. เจ้าของกิจการที่มีฐานะ ภรรยาเถ้าแก่จะเรียก “เถ้าแก่เนี้ย” 2. ผู้ใหญ่ที่เป็นประธานในพิธีแต่งงาน 3. ผู้นำครอบครัว
“เถ้าแก่”在潮州话中读“เถ่าแก่” (头家)，一共有三个意思：1.拥有一定经济地位的老板，妻子叫做“老板娘”（ “เถ้าแก่เนี้ย”）；2.婚礼上作为主婚人的长辈；3. 家庭中的领导者。

ถ้าเป็นภาษาปัจจุบัน “เถ้าแก่” ก็น่าจะเทียบได้กับบรรดานายห้างทั้งหลาย
在现代的泰 语中，“เถ้าแก่”应该和各个商场老板的意思差不多。

ส่วนคำว่าเจ้าสัว สำเนียงแต้จิ๋วว่า “จ่อซัว” (座山 ที่นั่ง+ภูเขา) เป็นการแปลเปรียบเทียบว่า นั่งอยู่บนกองเงินกองทอง จึงหมายถึง ผู้ร่ำรวย มักใช้กับเศรษฐี ที่มีเชื้อสายจีนเป็นหลัก เช่น เจ้าสัวชิน โสภณพนิช-ผู้ก่อตั้งธนาคารกรุงเทพ, เจ้าสัวเทียม โชควัฒนา-ผู้ก่อตั้งเครือสหพัฒน์, เจ้าสัวอุเทน เตชะไพบูลย์-ผู้ก่อตั้งธนาคารศรีนคร
“เจ้าสัว”这 个词潮州话读作“จ่อซัว”（座山），比喻坐在金山银山之上，意思是富有的人，一般用在华人富豪身上，比如盘谷银行的创建者陈弼臣、Sahapat集团的建立者Tiam Chokwadhana和Sri Nakhon银行的创建者Udane Tejapaibul等等。

ที่ยกมาข้างต้นนี้ เป็นเจ้าสัวผู้ชายทั้งสิ้น แต่จริงๆ เจ้าสัวใช้กับผู้หญิงก็มี เช่น ท่านผู้หญิงเลอศักดิ์ สมบัติศิริ เป็นต้น นี่คือเจ้าสัวรุ่นแรกๆ ของไทย ต่อมาก็มีเจ้าสัวอีกมากมาย
上面列举 的例子全部都是男性的เจ้าสัว，其实女性的เจ้าสัว也是有的，比如Lesak Sombatsiri，这是泰国首批เจ้าสัว后面还有很多เจ้าสัว。

เมื่อ “จ่อซัว” มาใช้ในภาษาไทยก็มีเพี้ยนไปบ้างเป็น เจ๊สัว, เจ้าสัว เช่น เจ๊สัวเนียม หรือ พระศรีทรงยศ บุคคล สมัยรัชกาลที่ 2 พัฒนาที่ดิน ตรอกเจ๊สัวเนียม ตลาดที่พ่อค้าจีนให้ความนิยมสูงสุดของกรุงเทพฯ ตลอดสองร้อยกว่าปีที่ผ่านมา จนคนทั่วไปขนานนามตลาดสองฟากทางของตรอกนี้ว่า “ตลาดเก่า”
当“จ่อซัว” /choo2sua1/被借入泰语之后，发音也有了一些变化，可以读作เจ๊สัว /chee4sua5/, เจ้าสัว /chau3sua5/，比如拉玛二世时期的Phra Sri Songyot，发展了二百多年来最受曼谷华人欢迎的街巷，人们也将这个街巷的两侧成为Talat Kao市场。

 

快来记住这两个常用的泰语单词吧！

 

声明：本文由沪江泰语编译整理，素材来自silpa-mag，未经允许不得转载。如有不妥，敬请指正。