ประเทศจีนมีชื่อเรียกอีกอย่างว่า จงหัว
中国有另外一个名字叫中华

คำว่า จงหัว ตัว หัว มาจาก หัวเฃี่ย คำว่า“หัวเฃี่ย”เป็นชื่อที่บรรพบุรุษชาวฮั่นเรียกตนเอง มีความหมายว่า สีสันและแสงแพรวพราว และเฃี่ยมีความหมายว่า ยิ่งใหญ่ ขงอิ่งอธิบายความหมายไว้ใน《เฃี่องฃุ》ว่า จีนเป็นเมืองแห่งพิธีการ ฉะนั้นขนามนามว่า เฃี่ยรวมทั้งมีผ้าอาภรงดงามจึงเกิดคำว่า หัว เรียกรวมว่าหัวเฃี่ย
 
“中华”里面的“华”是汉族祖先称呼自己的名字，有色彩斑斓和耀眼的意思，“夏”，有盛大的意思。最早在《尚书》上出现的解释为中国是身着华服的礼仪之邦，故有“华”，加在一起就是“华夏”

แต่ความจริงแล้ว ในยุคแรก ๆ ชนชาวหัวเฃี่ย เป็นชื่อเรียกรวมของชาวฮั่น ชาวเจียง ชาวอี๋ ชาวซวี ชาวเหมียว ต่อมาในสมัยจิ๋นซีและฮั่น ก็เรียกกันว่าเป็นชาวฉิ๋นและชาวฮั่น แทน พอมาถึงสมัยราชวงค์ถัง ก็เรียกว่า ชาวถัง ปัจจุบัน “ประเทศชาติจีน” นั้นหมายถึง เป็นชื่อเรียกรวมของชนชาวฮั่นและชนกลุ่มน้อยต่าง ๆ ชาวจีน
但是事实上，华夏族的祖先融合了蛮，夷，戎，狄等民族，在秦汉时称自己为“汉族”到唐朝时则称自己是“唐人”，如今“中华民族”代表汉族和其他的少数民族。