《伊索寓言》是一部世界上最早的寓言故事集，大多是动物故事，以动物为喻，教人处世和做人的道理，它们篇幅小而寓意深刻，语言不多却值得回味。就让我们在泰语版本的《伊索寓言》中收获那些泰语的知识和为人处世的道理吧。

เเม่เหยี่ยวกับลูก

鹰妈妈和小鹰

เเม่เหยี่ยวเป็นทุกข์ใจนักที่เห็นลูกนกเหยี่ยวของตน นอนป่วยมาหลายวันเเล้ว

鹰妈妈很担心自己的小鹰，为此已经失眠好几晚了。

เมื่อลูกนกมีอาการทรุดหนักลงทุกวัน เเม่เหยี่ยวก็ร่ำไห้ สะอึกสะอื้นปานจะขาดใจ

小鹰的病情每况愈下，鹰妈妈就哭哭啼啼的，伤感得像心被掏空了似的。

ลูกนกจึงเอ่ยขึ้นว่า

小鹰开口了：

"อย่ามัวร้องไห้เลย เเม่จ๋า เเม่ลองไปไหว้บนบานเทพยดาที่ศาลสิจ๊ัะ ท่านจะได้ช่วยชีวิตลูก ท่านจะได้ช่วยให้ลูกหายเจ็บไข้"

“妈妈，别老是哭呀。您可以尝试着去庙里拜拜神仙呀，他们能帮助我，能让我的病痊愈。”

เเม่เหยี่ยวฟังเเล้วก็ยิ่งร้องหนักขึ้นเเล้วว่า

鹰妈妈听后哭得更厉害了，她说：

"เเม่ก็อยากทำเช่นนั้นจ่ะลูก เเต่เเม่ไปขโมยอาหารที่คนนำมาถวายท่านทุกๆวัน เเล้วเทพยดาจะช่วยเรา ทำไมล่ะ โธ่เอ๊ย! เเม่ไม่น่าทำเช่นนั้นเลย ไม่ควรไป ขโมยของท่านเลย"

“我也想那样做呀孩子。但我每天都去偷人们供奉神灵的食物，要神仙帮助我们，凭什么呀！？天呐！我就不应该那样做，不该去偷神灵的东西。”

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "เมื่อสำนึกความผิดได้ บางครั้งก็สายเกินไป

这个故事教育我们：“当意识到错误之时，也许为时已晚。”

生词学习：

ทุกข์ใจ 担心，忧心   อาการทรุดหนักลง 病情加重；程度深   ร่ำไห้ 哭哭啼啼，哭诉
สะอึกสะอื้น 伤感   ปาน 像，若，似的   มัว 沉溺于，沉浸于
เทพยดา 神仙，天神   ศาล 祠堂，神庙   ถวาย 供奉，敬献